Τη διαβάζουμε στην Οδύσσεια, στο Ομηρικό Έπος που χρονολογείται σχεδόν τρεις χιλιετίες πίσω. Σε αυτό το τόσο συμβολικό δημιούργημα, που μελετά την ανθρώπινη περιπέτεια, ο σκύλος του ήρωα έχει τη δική του ιστορία. Όσο ο Οδυσσέας, ο γενναίος και πολυμήχανος, μάχεται ξανά, μετά τον Τρωικό πόλεμο, για να επιστρέψει στην πολυπόθητη Ιθάκη, περνώντας μέσα από κάθε λογής δοκιμασίες, τέρατα και πειρασμούς, ο Άργος τον περιμένει. Και τον αναγνωρίζει, μετά από τα – συμβολικά – 20 χρόνια απουσίας του. Τι σημασία έχει ο χρόνος, οι μάχες που έχουν αλλοιώσει την όψη, η αναμονή; Ο Άργος τον υποδέχεται και ο Οδυσσέας βεβαιώνεται πως ό,τι άφησε στην πατρίδα του, την Ιθάκη, που είναι η ψυχή του, πράγματι βρίσκεται εκεί και τον περιμένει χωρίς όρους.

Αυτή την αγάπη χωρίς όρους, που ο σκύλος χαρίζει αβίαστα στο αφεντικό του, εισπράττει ο άνθρωπος και προσπαθεί να ανταποδώσει.

Αυτό συμβολίζει για μας ο Άργος – Argos, για όλους, ανεξάρτητα της γλώσσας που μιλάει ο καθένας και που δεν έχει σημασία, όταν μιλάμε για τη μοναδική αυτή σχέση ανθρώπου και σκύλου.